អាទិសង្កេត (២) ដូចខ្ញុំបានពន្យល់ក្នុងផុស្ដមុនថា អាទិសង្កេត គឺការយកអក្ខរៈខាងដើមនីមួយៗ នៃគោលធម៌ណាមួយដែលខ្លួនយើងចាំគោលពេញលេញបានរួចហើយ យកមកសម្រាប់ចាំជាប្រយោជន៍ស្រួលងាយដល់ការប្រើប្រាស់តាមត្រូវការ ។ សូមលើកយកបទកវីនិពន្ធរឿង “អរិយទ្រព្យ…
Category: អត្ថបទធម៌
ព្រះត្រៃបិដកៈ គម្ពីរដែលពុទ្ធសាសនិកត្រូវតែដឹង
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
មជ្ឈេសំហតៈ
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
មជ្ឈេសំហតៈ បាលីដែលអ្នកបាលីគួរស្វែងយល់ សូមនិមន្ដលោកម្ចាស់និងសូមអញ្ជើញអ្នកស្រឡាញ់ព្រះពុទ្ធសាសនាសិក្សាស្វែងយល់ឆន្ទភាសាបាលីទាំងអស់គ្នា…… បើនិយាយអំពីភាសាកវី ក្នុងចំណោមភាសាដែលមានឆន្ទច្រើនបែបក្នុងលោក បាលីក៏ជាភាសាដែលមានកវីនិពន្ធជាឆន្ទមានច្រើនបែបមួយភាសាដែរ ។ ថ្ងៃនេះសូមស្នើជូននូវឆន្ទភាសាបាលីមួយបែប ហៅថា មជ្ឈេសំហត…
ទ្វត្ថកៈ (មានសេចក្ដី ២ យ៉ាង)
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
មិនចេះឆ្អែតឆ្អន់ ?
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
ព្រះពុទ្ធជាក្សេត្រករ ?
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
តបក្នុងបាទខាងដើម
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
តបក្នុងបាទខាងដើម សុន្ទរីយារម្មណ៍របស់ប្រាជ្ញកវីផ្នែកសទ្ទសាស្ដ្រមានមកតាំងពីបុរាណកាល ដូចបទនិពន្ធដែលលោកបានបន្សល់ទុកក្នុងគម្ពីរផ្សេងៗ ជាច្រើនឱ្យយើងបានសិក្សាស្វែងយល់ ។ ក្រៅពីបទនិពន្ធដែលជាធម៌អាថ៌ ឬគតិវចនៈផ្សេងៗ ពេលខ្លះលោកបាននិពន្ធអ្វីៗដែលមិនតឹងតែងក្នុងអារម្មណ៍ខ្លាំងពេក ដើម្បីជាការបន្ធូរបន្ថយអារម្មណ៍ឱ្យកំសាន្ដសប្បាយ ដូចបទនិពន្ធដែលខ្ញុំនឹងលើកយកមកជូនប្រិយមិត្រអានកំសាន្ដខាងក្រោមនេះ…
បុត្រដែលគ្មានប្រយោជន៍
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត