កេរ – កេរ្តិ៍

កេរ (ន.) ដំណែល, ជាសម្បាច់របស់ដូនតា ឬមាតាបិតា ជាដើម : ស្រែនេះជាកេររបស់ជីដូនខ្ញុំ, ប្រាសាទនគរវត្ត ជាកេររបស់ព្រះមហាក្សត្រ ជាបុព្វបុរសរបស់ខ្មែរ។ កេរ្តិ៍ (ន.) (សំ. កិរិ្ត; បា. កិត្តិ) សេចក្ដីសរសើរ, ការល្បី, ការល្បីលេចឮ,…