កតវេទី

វចនានុក្រម សម្តេច ជួន ណាត

កតវេទី (ន. ឬ គុ.) (បា.) អ្នកដែលបានតប, ដែលគិតតែនឹងតបស្នងសងគុណដល់អ្នកមានគុណ​ ។

បុរសនោះជា កតវេទី ។ ស្រ្តីជា កតវេទិនី

Facebook Comments
Share this article:

Author: Johnny

អ្នកបង្កើតនិងរៀបចំថែរក្សាវ៉ិបសាយត៍។ Creator and maintaining Website (Webmaster).