Month: September 2019

ពុទ្ធវចនៈក្នុងធម្មបទ គាថាទី ៣១ THE HEEDFULL ADVANCE аббамаад̣̇арад̇о бхигку, бамаад̣̇з бхаяад̣̇асси ваа;сам̣яож̇анам̣ ан̣ум̣ т̇уулам̣, д̣ахам̣ аг̇г̇ийва г̇ажчад̇и. (ខាងលើនេះជាភាសាបាលីតួអក្សរ Cyrillic អានដូចភាសាបាលីតួអក្សរខ្មែរខាងក្រោមនេះ ខ្ញុំមិនចេះអានទេ…

បុរាណភាសិត ៣៥ ဟံသော မဇ္ဈေ န ကာကာနံ၊ သီဟော ဂုန္နံ န သောဘတေ။ဂဒ္ရဘမဇ္ဈေ တုရင္ဂော၊ ဗာလမဇ္ဈေ စ ပဏ္ဍိတော။ (តួអក្សរភូមា អានដូចភាសាបាលីតួអក្សរខ្មែរខាងក្រោមនេះ) ហំសោ មជ្ឈេ ន កាកានំ,…

បុរាណភាសិត ៣៦ Adhanassa rasaṃ khādā,Abalassa hathā narā;Apaññassa vākyakathā,Ummattakasamā ime. (តួអក្សររ៉ូម៉ាំងប្រើសរសេរភាសាបាលីដែលទទួលស្គាល់ទួទាំងពិភពលោក អានដូចភាសាបាលីតួអក្សរខ្មែរខាងក្រោមនេះ) អធនស្ស រសំ ខាទា,អពលស្ស ហថា នរា;អបញ្ញស្ស វាក្យកថា,ឧម្មត្តកសមា ឥមេ ។ ជនអ្នកខ្សត់ទ្រព្យ…

កំណាត់ឈើអណ្ដែតទឹកប្រសើរជាងជនអកតញ្ញូ ! កាលណាបានឃើញអ្នកដទៃមានទុក្ខ ចិត្តរបស់សាធុជនរមែងញាប់ញ័័រដោយករុណា គឺសេចក្ដីអាណិត ព្រោះធម្មជាតិដែលផ្លូវធម៌ហៅថាករុណា ជាធម្មជាតិធ្វើឱ្យកើតការញាប់ញ័រ កាលបានឃើញសត្វបានដល់សេចក្ដីទុក្ខ(ទុក្ខិតសត្វ) ខណៈដែលជួយរមែងមានសេចក្ដីអាណិត ចង់ឱ្យជួយឱ្យផុតអំពីសេចក្ដីទុក្ខ មិនគិតដល់ការតបស្នងសងគុណអ្វីឡើយ ទោះបីជាមិនដឹងថា ក្នុងកាលអនាគត អ្នកនោះនឹងត្រឡប់ស្នងតបមកវិញដោយទង្វើអាក្រក់ក៏តាម….. – អ្នកដឹងឧបការគុណដែលអ្នកដទៃបានធ្វើចំពោះខ្លួន ហៅថា ជនអ្នកកតញ្ញូ– អ្នកដែលផ្ទុយគ្នាពីនេះ ហៅថា…

អ្វីទៅ គឺខ្លឹមសារក្នុងជីវិតមនុស្សនេះ? “មិនថាពាលឬបណ្ឌិតមិនថាក្សត្រឬព្រាហ្មណ៍វេស្ស សូទ្រ ឬចណ្ឌាលទីបំផុតក៏ត្រូវឆ្ពោះទៅរកសេចក្ដីស្លាប់ដូចភាជនៈមិនថាតូចឬធំទីបំផុតក៏ត្រូវបែកធ្លាយដូចគ្នាទាំងអស់” (ពុទ្ធវចនៈ) មច្ចុរាជ ជាតុលាការដ៏យុត្តិធម៌ក្រៃពេកណាស់ មិនដែលលម្អៀង ឬស៊ីសំណូកសូកប៉ាន់របស់ជនណាម្នាក់ឡើយ រមែងពិចារណាក្ដីតាមបទព្រះអយ្យការ ហើយអានសាលក្រមដោយវាចាដ៏ម៉ឺងម៉ាត់ដាច់អហង្ការ មិនស្ដាប់ពាក្យជំទាស់និងពាក្យសុំអង្វរកររបស់ជនណា ។ ក្នុងចំណោមសំឡេងខ្សឹកខ្សួលទួញយំដង្ហក់ លាយដោយក្លិនធូបផ្សែងទៀននោះ មច្ចុរាជបានលាតដៃចេញមកកញ្ឆក់យកសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់មនុស្សគ្រប់រូប ឱ្យរបូតខ្ចាត់ខ្ចាយ ហើយអ្វីៗ គ្រប់យ៉ាងទាំងអស់…

បុរាណភាសិត ៣៤ पण्डितो सुतसम्पन्‍नो, यत्थ अत्थीति चे सुतो।महुस्साहेन तं ठानं, गन्तब्बंव सुतेसिना॥(តួអក្សរទេវនាគរី អានដូចភាសាបាលីតួអក្សរខ្មែរខាងក្រោមនេះ) បណ្ឌិតោ សុតសម្បន្នោ, យត្ថ អត្ថីតិ ចេ សុតោ,មហុស្សាហេន តំ ឋានំ,…

ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរភាគ ៥ ទំព័រ ២៧ – ៣៦ ទីក្រុងភ្នំពេញ ចាប់ផ្ដើមស្ថាបនាលើកដំបូងបង្អស់នៅពុទ្ធសតវត្សទី ២១ គ្រិស្តសតវត្សទី ១៥ ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបរមរាជា (ពញាយ៉ាត) គឺព្រះស្រីសុរិយោពណ៌ នៅពេលដែលត្រង់បោះបង់ចោលព្រះរាជវាំងអង្គរ មកកសាងព្រះរាជវាំងថ្មី នៅទួលបាសាណ ក្នុងខេត្តស្រីសឈរ ដែលសព្វថ្ងៃហៅថាស្រុកស្រីសន្ធរក្នុងខេត្តកំពង់ចាម ។…

កាលណោះ មានមហាសេដ្ឋីម្នាក់ពោះម៉ាយ បានរៀបការជាលើកទីពីរជាមួយនឹងស្រីម្នាក់ដ៏ល្អឯកធ្វើជាភរិយា ។ នាងនោះមានកូនស្រីពីរនាក់មានមុខដូចគ្នាបេះបិទ ។ ចំណែកលោកសេដ្ឋីមានកូនស្រីដើមម្នាក់ ដែលមានលក្ខណៈសុភាពរាបសារ ហើយស្រឡាញ់ម្ដាយចុងដូចជាម្ដាយខ្លួនបង្កើត ។ ប៉ុន្តែ នាងម្ដាយចុងដែលជាអសប្បុរស ក៏តែងច្រណែនធ្វើបាបនាងកូនដើមជាអនេក ។ ហើយបានដាក់កម្រិតឲ្យបំពេញមុខការគ្រប់ជំពូកនៅក្នុងផ្ទះ គឺឲ្យជូតក្ដារ លាងចាន បោកអ៊ុតខោអាវ ជូតសំអាតបន្ទាប់ខ្លួន និងកូនសំណព្វទាំងពីរ…