លោកសន្មតិបញ្ញតិ ខណៈដែលបុគ្គលនៅក្នុងសភាពភ្ញាក់(មិនដេកលក់) អារម្មណ៍ផ្សេងៗ នឹងឆ្លាស់គ្នាស្រចូលមកកាន់វិថីរបស់ចិត្ត ដែលកើតឆ្លាស់គ្នានឹងក្បួនភវង្គចិត្តយ៉ាងរហ័សរហូតដល់បុគ្គលនោះមិនដឹងខ្លួនថា កាលដែលចិត្តផុតវិថីនោះមានភវង្គចិត្តកើតខាន់ជាប្រក្រតី ។ ល្បឿនរហ័សរហួនក្រៃពេករបស់ចិត្តនិងវិថីចិត្តកើតឆ្លាស់គ្នានឹងភវង្គចិត្តដែលពិចារណាអារម្មណ៍ផ្សេងៗ តាមលំដាប់លំដោយនោះ បង្ហាញឱ្យឃើញថា…
Category: ពុទ្ធសាសនា
Buddhism
ការយល់រឿងរូប
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
បញ្ញត្តិ ២ និងបញ្ញត្តិ ៦
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
បុត្រដែលគ្មានប្រយោជន៍
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
តបក្នុងបាទខាងដើម
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
តបក្នុងបាទខាងដើម សុន្ទរីយារម្មណ៍របស់ប្រាជ្ញកវីផ្នែកសទ្ទសាស្ដ្រមានមកតាំងពីបុរាណកាល ដូចបទនិពន្ធដែលលោកបានបន្សល់ទុកក្នុងគម្ពីរផ្សេងៗ ជាច្រើនឱ្យយើងបានសិក្សាស្វែងយល់ ។ ក្រៅពីបទនិពន្ធដែលជាធម៌អាថ៌ ឬគតិវចនៈផ្សេងៗ ពេលខ្លះលោកបាននិពន្ធអ្វីៗដែលមិនតឹងតែងក្នុងអារម្មណ៍ខ្លាំងពេក ដើម្បីជាការបន្ធូរបន្ថយអារម្មណ៍ឱ្យកំសាន្ដសប្បាយ ដូចបទនិពន្ធដែលខ្ញុំនឹងលើកយកមកជូនប្រិយមិត្រអានកំសាន្ដខាងក្រោមនេះ…
ភាវនា ២ យ៉ាង
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
បឋមហេតុនិងហេតុបន្ដនៃការក្រ…
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត
ព្រះពុទ្ធជាក្សេត្រករ ?
Posted on by បណ្ឌិត ធម្មណាត