គាថាទី ១០ |
☸️សម័យមួយ ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់គង់នៅក្នុងវត្តជេតពន ទ្រង់ប្រារព្ធនូវសាវករបស់និគ្រន្ថ ឈ្មោះ គរហទិន្នៈ ទើបត្រាស់នូវព្រះគាថានេះថា៖
យថា សង្ការធានស្មឹ | ឧជ្ឈិតស្មឹ មហាបថេ |
បទុមំ តត្ថ ជាយេថ | សុចិគន្ធំ មនោរមំ |
ឯវំ សង្ការភូតេសុ | អន្ធភូតេ បុថុជ្ជនេ |
អតិរោចតិ បញ្ញាយ | សម្មាសម្ពុទ្ធសាវកោ។ |
☸️ផ្កាឈូក ទុកជាកើតក្នុងគំនរសម្រាម ដែលគេចាក់ចោលក្បែរផ្លូវធំនោះ ក៏គង់មានក្លិនក្រអូប ជាទីរីករាយនៃចិត្តបាន ដូចម្តេចមិញ បណ្តាជនដែលដូចជាគំនរសម្រាម សាវករបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ រមែងរុងរឿងកន្លងផុតបុថុជ្ជនទាំងឡាយ ដែលល្ងិតល្ងង់ដោយប្រាជ្ញា (របស់ខ្លួន) ដូច្នោះឯង។
ភិក្ខុ សាន សុជា Bhikhu San Sochea
☑️ ផ្កាឈូកដែលដុះនៅក្នុងបឹងភក់ ឬក្នុងទឹកល្អក់កខ្វក់យ៉ាងណា តែសម្បូរក្លិនលំអងកេសា ជាទីប្រាថ្នានៃជនប្រុសស្រី ។ ☑️ យ៉ាងណាសាវកអ្នកធ្លាប់កំសត់ ត្រកូលទុគ៌តអត់យសសិរី តែបានចូលបួសក្នុងធម៌វិន័យ ដូចកើតជាថ្មីផុតក្តីសៅហ្មង ។ ☑️ ថ្លៃថ្លាដោយគុណគឺសីលសិក្ខា និងមគ្គផលាប្រសើរកន្លង ព្រោះបានលះបង់អស់ក្តីសៅហ្មង ដែលមានទំនងដូចជាបឹងភក់ ។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ព្រះធម្មបទ៣០គាថា ដោយព្រះភិក្ខុវជិរប្បញ្ញោ សាន សុជា
Facebook Comments