អណ្តាតជាអាថ៌កន្លង

ទស្សនាថ្ងៃនេះ: 11

Posted by:

Johnny ចន្នី

បទពាក្យប្រាំពីរ

– កូនអើយអណ្តាតអាថ៌កន្លង	បានសុខទុក្ខផងព្រោះអណ្តាត
ចូរកូនចងចាំខំសង្វាត	តម្កល់ជាខ្នាតពិចារណា ។
– បំណាច់នឹងក្តីកុំបីស្មាន	តោងគិតប្រមាណពាក្យពិស្តារ
ប្រាកដជាក់ស្តែងសឹមថែ្លងថ្លា	ប្រយោគមុសាគួរវាងចៀស ។
– នេះម្តងនួងល្អងត្រូវរិះគិត	សំដីយើងពិតថ្លៃជាងមាស
ពាក្យមិនប្រពៃកុំពោលពាស	នាំថោកនិរាសដល់អាត្មា ។
– កុំកាច់ត្រកូលមូលត្រគាក	កុំពាំនាំពាក្យឥតខ្លឹមសារ
កុំយករឿងគេមកបរិហារ	ឃ្លាមួយចាស់ថាពេស្យាមាត់ ។
– កុំអួតអុងអាត់មានតែអញ	ក្រែងគេស្អប់ខ្នាញ់លួចវាយវាត់
ចាស់ថាកំភ្លាញស្លាប់ព្រោះមាត់	អ្នកប្រាជ្ញចេះស្ទាត់គង់ភ្លាត់ស្តី ។
– សំដីជាឯកលេខជាទោ	អក្សរនមោទុកជាត្រី
មនុស្សខ្លះកើតយសព្រោះសំដី	មនុស្សខ្លះអាចក្ស័យព្រោះវាចា ។
– កូនអើយទឹកឃ្មុំផ្អែមឈ្ងុយឆ្ងាញ់	តែគង់នៅចាញ់រសវោហារ
តែបែរបើល្វីងហួសពិសា	នោះពិតវាចាលើសគ្រាប់ស្លែង ។
– អាវុធមុតស្រួចគឺវាចា	ថាមពលខ្លាំងកា្លគួរកោតក្រែង
វាអាចប្រហារអាត្មាឯង	ច្នេះត្រូវប្រយែងប្រយ័ត្នស្តី ។
– មិនជុះកុំផោមឱ្យឆ្កែអរ	ឃ្លានេះកំដរលើអត្ថន័យ
គ្រោតគ្រាតមែនពិតតែគប្បី	ចូរកូនរំពៃពិចារណា ។
– ចាស់ថាស៊ូស្ងៀមជាងស្រដី	ទំពារចេកខ្ចីជួសវាចា
អផ្សុកបុកស្រូវច្រៀងសក្រវាទិ៍	ជាជាងថ្លែងថ្លាការមិនពិត ។
– កូនអើយបើចេះឱ្យគេកោត	បើឆោតឱ្យគេជួយអាណិត
ច្បាប់គ្រូមុនគូរលោកឱ្យគិត	ប្រយ័ត្នកាំបិតចិតដងឯង ។
– កុំបាចអង្កាមបញ្រ្ចាសខ្យល់	ពាក្យចាស់តម្កល់យូរអងែ្វង
បើស្តោះកុំស្តោះលើទ្រូងឯង	កូនអើយមុនថ្លែងកុំភ្លេចថ្លឹង ។
– បើល្ងង់កុំប៉ងធ្វើបណ្ឌិត	បើភ្នែកងងឹតកុំសម្លឹង
បើត្រចៀកថ្លង់កុំចង់ដឹង	បើ គ កុំប្រឹងចង់ស្រដី ។
– កុំលេងភូតភរឆបញ្ឆោត	ល្បិចល្បងចាក់ដោយល្បែងបំភ័យ
កុហកលេងសើចបញ្ចើញស្តី	បំផ្លើសបំភ្លៃច្នៃកំសាន្ត ។
– ការពិតចិត្តប៉ងលេងត្រង់ស្មោះ	តែគេឯណោះថារំខាន
នាំគេភ័យព្រួយរញ្ជួយប្រាណ	សប្បាយក្លាយបានជារឿងក្តី ។
– នោះហើយអណ្តាតអាថ៌កន្លង	បូរាណចងក្រងសង្ខេបខ្លី
អណា្តតអាចនាំសុខសួស្តី	ជួននាំទុក្ខភ័យឱ្យអាត្មា ។
– ពុកលើករឿងមួយមកបញ្ជាក់	មានបុរសម្នាក់ល្លង់ក្រៃណា
ថ្ងៃមួយមិត្តខ្លួនបានពោលថា	ផ្ទះឯងនោះណាមានកំណប់ ។
– នែ ក្លើសម្លាញ់អញប្រាប់ឯង	យប់មិញអញគេងហើយយល់សប្តិ
ឃើញច្បាស់មានមាសមួយប្រអប់	ព្រះឥន្រ្ទលាក់កប់ទុកក្រោមផ្ទះ ។
– ឯបុរសល្លង់បានឮភ្លាម	ទាំងព្រឹកព្រហាមស្ទុះរូតរះ
រំភើបញាប់ញ័រអរខ្លាំងណាស់	រត់ទៅសំពះតាហោរា ។
– ពឹងឱ្យទស្សន៍ទាយរាយជើងលេខ	មានប្រាក់មានចេកពពិសការ
តើពិតមិនពិតពាក្យមិត្តថា	ផ្ទះខ្លួននោះណាមានកំណប់ ។
– តាហោរឮសូរពាក្យនោះភ្លាម	មិននៅស្ងាត់ស្ងៀមឥតធុញថប់
សាកសួរខែឆ្នាំរាប់គ្រប់សព្វ	ទើបឆ្លើយកំណប់ពិតជាមាន ។
– បុរសនោះអរឥតឧបមា	នឹកថាទេព្តាពិតប្រទាន
ក៏ផ្តើមចាយវាយទ្រព្យធនធាន	ដ្បិតសឹងថាមានមាសមិនខ្វះ ។
– លុះចាយអស់ទ្រព្យទើបខ្វល់ខ្វាយ	កាប់គាស់កកាយដីក្រោមផ្ទះ
ជីកទាំងយប់ថ្ងៃច្នៃរូតរះ	មិនពើបប្រទះកំណាប់សោះ ។
– ជីកកាន់តែជ្រៅទៅរឹតឆ្ងាយ	កកូរកកាយសព្វកៀនកោះ
នៅតែមិនជួបទ្រព្យរបស់	រហូតផ្ទះនោះរលំគ្រេង ។
– ក្រោយមកបុរសជាមិត្តភ័ក្តិ	បញ្ជាក់ថាខ្លួននិយាយលេង
ក៏កើតជម្លោះឈ្លោះទាស់ទែង	ប្តឹងផ្តល់ប្រជែងកើតប្រេះឆា ។
– នោះហើយតម្រេះជិះកឯង	ភូតភរបន្លែងលេងមុសា
បំផុតបង់ទ្រព្យជួយសាងស្តារ	នោះពិតវាចាប្រហារប្រាណ ។
– ចំណែកមួយទៀតតាហោរា	គូសវាសលើក្តារឆ្លើយថាស្មាន
គេជេរដៀលត្មះចាស់សាមាន្យ	ព្រោះតែប្រថានប្រថុយស្តី ។
– កូនអើយកើតឈ្លោះព្រោះកុហក	ផលនោះអាក្រក់មិនគប្បី
អណ្តាតពិសពុលយល់ទុក្ខភ័យ	ដោយសារសំដីស្តីមិនគាប់ ។
– មួយម៉ាត់ចំណេញមួយម៉ាត់ខាត	កុំពោលខុសខ្នាតឃ្លាតទម្លាប់
ក្រែងខាតប្រយោជន៍ខូចទាំងទ្រព្យ	ប្រយ័ត្នឱ្យជាប់ពាក្យសំដី ។
– ឃ្លាមួយចាស់ថាសូរកោកៗ	សឹកមាត់ត្រដោកឆ្អែតក្របី
ជាសុភាសិតព្រឹទ្ធកវី	ផ្តាំស្ងួនប្រុសស្រីពិចារណា ។
– បំណាច់នឹងស្តីឱ្យគេស្តាប់	ឱ្យគេត្រង់ត្រាប់ចាប់ជាការ
ចៀសវាងសឹកមាត់ហត់អាត្មា	ព្រោះតែវាចាពោលឥតន័យ ។
-នោះឯងប្រៀបបានសូរត្រដោក	កោកៗបណ្តោកកក្របី
ពោះគេគង់ឆ្អែតដោយស្មៅខ្វី	ត្រដោកបំភ្លៃសឹកមាត់ឯង ។
– កូនអើយសំដីផ្សំប្រាជ្ញា	នោះទើបពិស្តារគេកោតក្រែង
កុំយកវាចាចាត់ជាល្បែង	គប្បីថ្លឹងថ្លែងក្រែងភ្លាំងភ្លាត់ ។
– មុនចាប់ជើងក្រានប្រមាណឆ្នាំង	តូចទាបកុំតាំងជាធំធាត់
ស្ទាក់ស្ទើរកុំធ្វើជាអ្នកស្ទាត់	ភ្លេចភ្លាំងនាំភ្លាត់មុខមាត់អាប់ ។
– មុនចាប់ច្រវាសម្លឹងត្រើយ	ពាក្យពេចន៍ពោលហើយឱ្យគេត្រាប់
កុំឱ្យសឹកមាត់អួតចំណាប់	នេះពុកប្រៀនប្រាប់ទុកបន្ត ។