| គួរអាសូរចិត្តអាណិតម៉ែ | អស់៩ខែម៉ែពរផ្ទៃ |
| ស៊ូទ្រាំចាញ់គភ៌ញ័រល្ហិតល្ហៃ | អាស្រ័យបុត្រភ្ងាផ្ញើជីវិត។ |
| ម្ល៉ឹងហើយម៉ែនៅនឹកស្រឡាញ់ | លំបាកម្ដេចមិញឥតបើគិត |
| ទន្ទឹងឱ្យតែខែមកជិត | ចិត្តពិតចង់ឃើញបុត្រពិសី។ |
| ពេលឆ្លងទន្លេម៉ែឈឺណាស់ | ឈឺក្រៃឈឺក្រាស់ហួសឧបមេយ្យ |
| ស្ទើរផុតជីវិតចាកលោកកិយ | វិស័យមច្ចុរាជមករង់ចាំ។ |
| បើម៉ែបានឆ្លងផុតវាលធំ | ម៉ែស្ដាប់កូនយំម៉ែចំណាំ |
| សំឡេងកូនតូចដូចបណ្ដាំ | ផ្សះផ្សាំទ្រូងម៉ែឱ្យល្ហែពិត។ |
| ម៉ែចិញ្ចឹមកូនម៉ែថ្នាក់ថ្នម | បំពេរបីបមលោមប្រណីត |
| ឆ្លងកាត់តំណក់នៃលោហិត | ផ្តិតដោយឱរាដ៏ថ្លាស្អាត។ |
កំណាព្យនិពន្ធដោយៈ ធម្មាចារ្យ ឆឹង កាន
🔸Last Updated កំណែចុងក្រោយ on September 13, 2024
Facebook Comments
