បណ្តាំបណ្តាជន និងកូនចៅ

ទស្សនាថ្ងៃនេះ: 17

បណ្តាំបណ្តាជននិងកូនចៅ

បទពាក្យ៧

រីជនទាំងឡាយក្នុងលោកនេះ	អ្នកមានតម្រិះតែងដើរត្រូវ
បញ្ញាជាស្ពានឈានដើរទៅ	កន្លែងដែលត្រូវគឺនិព្វាន ។
មានតែសាសនាព្រះពុទ្ធទេ	ដែលអាចគ្នាន់គ្នេរធើ្វជាយាន
សាសនាដទៃគឺមិនមាន	មិនដឹងនិព្វាននៅឯណា ។
ព្រះពុទ្ធព្រះអង្គបានរកឃើញ	អស់លោកអញ្ជើញតាមត្រូវការ
បើមានបំណងប៉ងប្រាថ្នា	រៀនសូត្រសិក្សាតាមព្រះពុទ្ធ ។
ទី១ត្រូវកាន់នូវសីល៥	កាន់ជាប្រចាំយ៉ាងមោះមុត
និងសីល៨ឧបោសថ	កាន់ឲ្យប្រាកដទាំង៤ថ្ងៃ ។
ខាងខ្នើត៨កើតនឹងពេញបូណ៌	៨រោចនុ៎ះហ្ន៎មានតម្លៃ
រនោចមានតែ១៤ថ្ងៃ	ខែពេញនោះនៃមាន១៥ ។
លោកអ្នករាល់រូបគួរដឹងជាក់	ខែខាតត្រូវដាក់ហើយចងចាំ
៦ខែដែលមានក្នុង១ឆ្នាំ	ដាច់ខែត្រូវចាំ២៩ថ្ងៃ ។
ឯសីលពិសេសគឺសីល១០	លោកអ្នកគោរពកុំសំចៃ
ជនណាធើ្វត្រូវមានតម្លៃ	ឋានសួគ៌មានន័យពិតប្រាកដ ។
មិនតែប៉ុណ្ណោះត្រូវធ្វើទាន	នេះគឺជាស្ពានតាមបែបបទ
ធ្វើច្រើនកើតច្រើនគ្មានកំណត់	អាចរួចចាកផុតភាពស្រអ័ព្ទ ។
ទី១គឺជាអង្គបាណា	ព្រះអង្គហាមថាកុំសម្លាប់
ទោះសត្វតូចធំក៏ជាសត្វ	មិនត្រូវបំបាត់ជីវិតទេ ។
ទី២អង្គអទិន្នាទាន	ហាមមិនឲ្យមានលួចទ្រព្យគេ
ទោះតិចតួចក្តីគួរគ្នាន់គ្នេរ	រកស៊ីរិះរេដោយសុចរិត ។
ទី៣កាមេសុមិច្ឆា	ទ្រង់បានហាមថានូវការពិត
ប្រពន្ធកូនគេព្រះហាមគិត	មិនឲ្យប្រព្រឹត្តជាដាច់ខាត ។
ទី៤គឺអង្គមុសាវាទ	និយាយជ្រែកជ្រៀត ខ្វះបទបាទ
កុហក់ភូតភរធម៌មិនស្អាត	នេះហៅថាឃ្លាតមិននឹងធឹង។
ទី៥សុរាមេរយៈ	បញ្ជាក់គ្រឿងផងដែលស្រវឹង
គ្រឿងញៀនទាំងឡាយទាំងអស់ហ្នឹង	លះបង់ដាច់ភឹងជាដាច់ខាត ។
សីល៥មានតែប៉ុណ្ណេះឯង	ប្រុសស្រីចាស់ក្មេង ត្រូវសង្វាត
បណ្តោយខ្លួនពេកនាំខូចខាត	រៀបចំឲ្យស្អាតកុំបីឃ្លាត ។
ឯសីល៨នោះឯងណា	ព្រះអង្គពោលថាថែម៣ទៀត
តែត្រង់កាមេគួរជ្រកជៀត	ផ្លាស់ជាបទបៀតអព្រហ្មចា ។
ឯអង្គអព្រហ្មចារៈ	ទ្រង់បានបញ្ជាក់ឲ្យដឹងថា
ហាមសេពនូវកាមកុំប្រាថ្នា	ថ្ងៃមួយនោះណានិងយប់មួយ។
ទី៦វិកាលភោជនា	ហាមអ្នករាល់គ្នាកុំរំជួយ
ជ្រេរត្រង់ទៅហីយជាកាលមួយ	បរិភោគនាំព្រួយឲ្យខូចសីល ។
ទី៧នច្ចគីត វា	ល្បែងផងនានាមានមន្ទិល
រាំច្រៀងស៊ីសងការខូចខឹល	បោះបង់កុំខ្ជិលរក្សាខ្លួន ។
ទី៨មាលានិងគន្ធៈ	លោកបានបញ្ជាក់យ៉ាងមាំមួន
ប្រេងម្សៅកម្រងការតែងខ្លួន	ហាមដោយផ្ទួនៗមានកំណត់ ។
សីល៨ចប់តែប៉ុណ្ណេះហើយ	អស់លោកអ្នកអើយហៅឧបោសថ
បើអ្នកធើ្វបានមានកំណត់	ទៅកើតប្រាកដឋានសួគ៌នាយ ។
រីឯសីល១០ថែម២ទៀត	អ្នកកាន់មិនឃ្លាតមិនរាយមាយ
រស់នៅនឹងវត្តសែនរីករាយ	ស្លៀកសគ្មានលាយកោរសក់ផង ។
ទី៩ឧច្ចាសយនៈ	ហាមប្រាកដជាក់មិនមានហ្មង
គ្រែដេកមិនឲ្យខ្ពស់ហួសផង	ប្រាំបីធ្នាប់ហោងព្រះសុគត ។
ទី១០ជាតរូបរៈ	សន្មតតាមថ្នាក់យ៉ាងគត់មត់
មិនឲ្យកាន់យកមាសប្រាក់សុទ្ធ	នេះជាកំណត់លោកបានចារ ។
ធ្វើសីលធ្វើទានមានសមាធិ	គួរតែត្រេះរិះកម្មដ្ឋានា
ត្រូវខំព្យាយាយហើយឧស្សាហ៍	កុំឲ្យវេលានៅទំនេរ ។
ធ្វើសមាធិការតាំងចិត្ត	ប្រព្រឹត្តឲ្យបានហើយគ្នាន់គ្នេរ
ដំបូងត្រូវសូត្រតាមហូរហែ	រំឭកមានតែរតនត្រ័យ ។
បន្ទាប់ត្រូវសូត្រនូវសង្គហៈ	អំពីសំណាក់អាចារ្យថ្លៃ
ឬព្រះពុទ្ធរូបដ៏ប្រពៃ	ត្រូវតែលកលៃហើយតែងតាំង ។
ឧកាស ឥមាហំ(ភន្តេ)	ភគវា អត្តភាវំ
តុម្ហាកំ បរិច្ចជ្ជាមិ (ម)	ទុតិយម្បិ…….. តតិយម្បិ……..។
បន្ទាប់តទៅត្រូវរៀបខ្លួន	តាំងចិត្តមាំមួនក្នុងកិច្ចការ
មិនត្រូវងាករេបែរទៅណា	ប្រតិបត្តិការសមាធិ ។
អង្គុយខ្លួនត្រង់ផ្ចង់ស្មារតី	ពែនភ្នែនគប្បីនឹងត្រេះរិះ
ជើងស្តាំដាក់លើជើងឆ្វេងនេះ	ដៃស្តាំថ្ងានេះលើដៃឆ្វេង ។
រំពឹងសញ្ជឹងរំពៃគិត	ប្រើខ្យល់ពិតៗយ៉ាងធំធេង
គឺបញ្ចូលវែងបញ្ចេញវែង	ពាក្យត្រូវសម្តែងពុទ្ធនិងធោ ។
ប្រព្រឹត្តយ៉ាងនេះរៀងរាល់ថ្ងៃ	ធ្វើកុំសំចៃឲ្យពេញពោរ
បើបានស្ងប់ហើយនោះសូមគោ-	រពនឹងសាកសួរនូវអារម្មណ៍ ។
អារម្មណ៍ទាំងឡាយបានស្ងប់ហើយ	កុំនៅកន្តើយត្រូវខិតខំ
ទាញយកកម្មដ្ឋានមកបូកផ្សំ	ដើម្បីឲ្យមាំអស់សង្ស័យ ។
អស់លោកអ្នកខ្លះបានស្វែងរក	ទាញយកសាកសពមកវិនិច្ឆ័យ
មកពិចារណាដោយប្រពៃ	ទីបញ្ចប់ន័យបានមគ្គផល ។
បើអស់លោកអ្នកមិនសម្រេច	មានការចាំបាច់ឈោងមិនដល់
ហោចណាស់សីល៥ជាចន្ទល់	ទុកនៅមណ្ឌលក្នុងកាយា ។
បើអស់លោកអ្នកគ្មានសីលទេ	អំពើវៀចវេមកកាន់ការ
លោភលន់មិនចេះអស់ទេណា	ធ្លាក់ខ្លួនអាសាអបាយមុខ ។
ព្រះពុទ្ធទ្រង់បានសម្តែងថា	ធ្វើបុណ្យកាលណានឹងបានសុខ
ទោះតិចតួចក្តីជាប្រមុខ	កើតមានក្តីសុខដល់អ្នកនោះ ។
ធ្វើបាបបានបាបពិតប្រាកដ	នេះជាកំណត់គឺគំនូស
កត់ត្រាទុកដាក់មិនឲ្យហួស	ព្រោះតែជ្រុលជ្រួសមកពីកម្ម ។
កម្មៈប្រែថាជាអំពើ	ទង្វើអ្នកធ្វើជាចំណាំ
ដាំស្វាយបានស្វាយជាប្រចាំ	កើតមានផលកម្មប្រាកដច្បាស់ ។
លោកអ្នកទាំងអស់កូនចៅអើយ	កុំនៅកន្តើយខំរូតរះ
ស្វែងរកសីលទានកុំចាំចាស់	ក្រែងលោវាផ្លាស់ស្លាប់នៅក្មេង ។
មិនបានធ្វើបុណ្យសីលនិងទាន	មិនអាចរុញច្រានអ្នកវង្វេង
កើតក្នុងអបាយភូមិកន្លែង	ថោកទាបក្រៃលែងនឹកមិនដល់ ។
នរកអវចីតិរច្ឆាន	គ្មានអ្នករាប់អានកើតអំពល់
ក្នុងទីនោះគ្មានយោគយល់	កើត សោយទុក្ខអស់កល្បសែនម៉ឺនឆ្នាំ ។
សីលសមាធិកើតបញ្ញា	មានក្តីជ្រះថ្លាជាប្រចាំ
អ្នកណាកាន់យកហើយថែទាំ	បុណ្យបានដឹកនាំដល់និព្វាន ។
និព្វានគ្មានរូបកាយនោះទេ	អស់យើងផងគេមិនដែលមាន
ឥឡូវឃើញហើយឋាននិព្វាន	គឺកន្លែងគ្មានរូបនោះណា ។
ខ្ញុំអធិប្បាយប៉ុណ្ណេះចុះ	បើមានលើសលោះសូមមេត្តា
អភ័យទោសផងណាលោកណា	បញ្ចប់កិច្ចការសូមឯវំ ៕