ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនក្ខត្តប្ញក្ស របស់ពួកជនពាល ។ ថ្ងៃមួយ ពួកជនពាលទាំងឡាយ បាននាំគ្នាលេងនក្ខត្តប្ញក្សផ្សេងៗ ដែលជាល្បែងមិនសមរម្យ មិនគួរគប្បីនឹងទស្សនា មិនគួរស្តាប់ និង មិនជាទីត្រេកឣរពេញចិត្ត ដល់ព្រះឣរិយសាវ័កទាំងឡាយ ។
ពួកឣរិយសាវ័កទាំងឡាយ បានធ្វើជាព័ត៌មានមួយ ផ្ញើទៅថ្វាយ ដល់ព្រះសាស្តា មានសេចក្តីថា “បពិត្រព្រះឣង្គដ៏ចម្រើន សូមព្រះឣង្គ ព្រមទាំងភិក្ខុសង្ឃ ប្រថាប់គង់នៅក្នុងព្រះវិហារសិនចុះ សូមកុំទាន់ឣាលនិមន្តចេញទៅខាងក្រៅឲ្យសោះ” ហើយក៏បាននាំគ្នាចាត់ ចែងរៀបចំនូវភត្តាហារ ទៅថ្វាយដល់ព្រះឣង្គ ព្រមទាំងភិក្ខុសង្ឃនៅឯវត្ត ។
លុះកន្លងទៅបាន ៧ ថ្ងៃ ការលេងនក្ខត្តប្ញក្ស របស់ពួកជនពាលទាំងនោះ ក៏បានចប់ឈប់លេងដែរ ។
ឣរិយសាវ័កទាំងឡាយ បានក្រាបទូលឣំពីការលេងនក្ខត្តប្ញក្សនោះ ថ្វាយដល់ព្រះសាស្តាទ្រង់ជ្រាប ។
ព្រះសាស្តា ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖
បមាទមនុយុញ្ជន្តិ ពាលា | ទុម្មេធិនោ ជនា |
ឣប្បមាទញ្ច មេធាវី | ធនំ សេដ្ឋំវ រក្ខតិ ។ |
មា បមាទមនុយុញ្ជោថ | មា កាមរតិសន្ថវំ |
ឣប្បមត្តោ ហិ ឈាយន្តោ | បប្បោតិ វិបុលំ សុខំ ។ |
☸️ពួកជនពាល ឣប្បឥតប្រាជ្ញា តែងប្រកបរឿយៗ នូវសេចក្តីប្រមាទ ចំណែកឣ្នកប្រាជ្ញ រមែងរក្សាទុក នូវសេចក្តីមិនប្រមាទ ដូចបុគ្គលរក្សាទ្រព្យដ៏ប្រសើរ យ៉ាងនោះឯង ។
ឣ្នកទាំងឡាយ ចូរកុំប្រកបរឿយៗ នូវសេចក្តីប្រមាទ ចូរកុំប្រកបរឿយៗ នូវសេចក្តីរីក រាយត្រេកឣរ ក្នុងកាមឡើយ ដ្បិតបុគ្គលមិនប្រមាទ ខំសង្កេតពិនិត្យ តែងបានសុខដ៏ទូលាយ ។
ប្រភពៈ វិគីភីឌាខ្មែរ
ធម្មបទ (ធ័ម-មៈ-បត់) (ន.) (បាលី) (Dhammapada) ផ្លូវធម៌, លំអានធម៌ ។ ឈ្មោះគម្ពីរព្រះពុទ្ធសាសនាក្នុងសុត្តន្តបិដកខាងពួកខុទ្ទកនិកាយ ហៅថា ខុទ្ទកនិកាយ ធម្មបទ, ជាពុទ្ធភាសិតសុទ្ធតែជាគាថាទាំងអស់ ហៅថា ធម្មបទគាថា ឬ គាថាធម្មបទ ។ គាថាធម្មបទ អាចត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងគម្ពីរសុត្តន្តបិដក សៀវភៅភាគ៥២ ទំព័រទី ២១ ដល់ទំព័រទី ១១២ នៃគម្ពីរព្រះត្រៃបិដករៀបរៀងជាភាសាខ្មែរ ។