ព្យញ្ជនៈខ្ជាក់ម្រឹគីម្រឹគា
បទកាកគតិ
សម្បតិ្តធម្មជាតិ | សម្បូរព្រោងព្រាត | ជាតិជាម្រឹគា |
ម្រឹគីតូចធំ | ជុំក្នុងព្រឹក្សា | ព្រៃស្រុកសីមា |
ចាត់ជាជម្រក ។ | ||
ខ្លះរស់ផ្ទាល់ដី | ខ្លះទៀតចេះច្នៃ | ធ្វើសំបុកជ្រក |
ខ្លះរស់ក្នុងរន្ធ | ខ្លះអន់ស្មោកគ្រោក | ខ្លះចេះលៃលក |
រស់យ៉ាងសង្ហា ។ | ||
ខ្ញុំសូមរៀបរាប់ | រើសយកមកភ្ជាប់ | ជាប់តួអក្ខរា |
ចារឆ្លាក់ខ្ជាក់ឈ្មោះ | អស់សព្វម្រឹគា | ម្រឹគីនានា១ |
ទាំងស្រុកព្រៃភ្នំ ។ | ||
ក មានក្របី | ឈ្លូសប្រើសក្តាន់ក្តី | ក្នុងព្រៃតូចធំ |
កែសកាំប្រម៉ា | ត្រាទុកមួយដុំ | ក្រុមនេះមិនចំ |
ម្រឹគីម្រឹគា ។ | ||
ខ មានខ្លាធំ | ខ្លាតូចខ្លាឃ្មុំ | ខ្លាមាសលឿងផ្កា |
ខ្លាត្រីរខិន | ដំបងផងណា | ខ្លាភ្ញីថ្មដា |
ខ្លាខ្លោងខ្ទីងផង ។ | ||
គ មានគោព្រៃ | គោស្រុកគោថ្លៃ | គោក្តាមគោខ្យង |
គោកាត់គោបា | គោស្រង៉ែផង | គោឆ្មាត់គោគ្រោង |
គោចំការស្រែ ។ | ||
ឃ ឃើញតែឃ្មុំ | ស្រុកស្រែព្រៃភ្នំ | តូចធំហូរហែ |
តែមិនមែនម្រឹគ | យប់ព្រឹកច្នៃកែ | ធ្វើឱសថខ្មែរ |
ពូកែអស្ចារ្យ ។ | ||
ង ងងឹតឈឹង | មិនមានដំណឹង | ដឹងនៅទីណា |
ស្វះស្វែងរកដែរ | តែគ្មានសញ្ញា | ឬមួយមរណា |
ផុតពូជសូន្យឈឹង ។ | ||
ច មានចចក | ចង្ហិតចង្ហក | ចចកស្ទឹងបឹង |
ចចកព្រៃភ្នំ | យប់យំរហឹង | ចុកជូក្រឡឹង |
ចាប់សត្វហែកស៊ី ។ | ||
ឆ មានឆ្កែឆ្មា | ឆ្កែព្រៃឆ្មាបា | ឆ្មាដាវឆ្មាញី |
ឆ្មាទឹកឆ្មាគោក | ឆ្លកឆ្ការឆ្មារី | ឆ្មាសម្បុរពីរ |
ចាញ់សម្បុរបី ។ | ||
ជ មានជ្រូកស្រុក | ជ្រូកព្រៃជ្រៅស្តុក | ជ្រូកគោកទឹកក្តី |
ជ្រូកព្រោនជ្រូកប្រែង | ជ្រូកបាសាឡី | ហៃណាំខ្លួនខ្លី |
ជៀសជាំចុចពណ៌ ។ | ||
ឈ មានឈ្លូសព្រៃ | ឈ្លូសយក្សធំក្រៃ | សព្វថ្ងៃក្រីក្រ |
ឈ្មុសស្បូវឈ្មុសប្រែង | ឈ្មុសទេសទឹកល្អ | អប់ក្លិនបវរ |
ល្អល្អះឥតទាស់ ។ | ||
ញ មានរញី | ស្តាប់ដោយសំភី | មិនទំនងសោះ |
ព្រោះមានលោក-រ | ឈរដើមបង្អស់ | តែរញីនោះ |
ថ្នាំផ្លោះពូកែ ។ | ||
ដ មានដំរី | ដេរដាសពេញដី | ស្រុកព្រៃហូរហែ |
តែឥឡូវក្រ | កម្រឃើញដែរ | ព្រោះព្រានភ្លុកចែ |
ប្រល័យច្នៃផល ។ | ||
ឋ ឋិតឋានឆ្ងាយ | ហួសហារបរិយាយ | រាយរាប់ប្រាប់ដល់ |
បងប្អូនញាតិមិត្រ | ឱ្យផុតចម្ងល់ | ទាស់តែត្រង់ទាល់ |
មិនស្គាល់ថាបាន ។ | ||
ឌ ដូចតែគ្នា | សួរសព្វដូនតា | សាច់សាសន្តាន |
សួរសព្វកន្លែង | ស្វែងដឹងដើមដាន | បានត្រឹមខកខាន |
មិនបានដូចប៉ង ។ | ||
ឍ មាន ឍាមរា | បាលីភាសា | លោកប្រែថាហង្ស |
មិនមែនម្រឹគទេ | សូមមេត្តាផង | នេះគ្រាន់ចងក្រង |
សោះតែនឹងខាន ។ | ||
ណ មានណូរី | មិនត្រូវពេញទី | ម្រឹគីតិច្ឆាន |
ព្រោះជាបក្សី | ស្តីសោះតែខាន | សូមញាតិសន្តាន |
ប្រោសប្រាណខន្តី ។ | ||
ត មានតោសិង្ហ | តែសព្វថ្ងៃហ្នឹង | ស្រុកយើងក្រក្រី |
នៅសល់តិចតួច | រួចពីប្រល័យ | នៃព្រានអប្រិយ |
ប្រល័យគ្មានស្តាយ ។ | ||
ថ ថាមិនត្រូវ | សួរសព្វម៉ែឳ | ញាតិមិត្តជិតឆ្ងាយ |
មិនមានចម្លើយ | ឆ្លើយឆ្លងបរិយាយ | សូមញាតិទាំងឡាយ |
អភ័យទោសផង ។ | ||
ទ មានទន្សាយ | ទន្សោងទាំងឡាយ | ទ្រាយទោចទន្សង |
ទន្សាយមានច្រើន | ស្លឹកផងគល់ផង | ទ្រាយទោចត្រសង |
ត្រសុលរុលព្រៃ ។ | ||
ធ ធីបសិនចុះ | សូមញាតិស្រីប្រុស | សន្តោសប្រណី |
ចាំពេលរកឃើញ | ខ្មុំនឹងលកលៃ | ចារជូនជាថ្មី |
ដោយក្តីជ្រះថ្លា ។ | ||
ន ឃើញតែនាគ | តែសូមបញ្ជាក់ | នាគណូ២ម្រឹគា |
នាគនោះជាល្មូន | មានរឹទ្ធិ៍ខ្លាំងក្លា | មិនមែនម្រឹគា |
ម្រឹគីនោះឡើយ ។ | ||
ប មានប្រើសព្រៃ | ប្រើសស្បូវក្រក្រៃ | ក្ស័យស្ទើរអស់ហើយ |
ព្រោះព្រានអប្រិយ | ប្រល័យឥតស្បើយ | សូមបងប្អូនអើយ |
ជួយថែរក្សា ។ | ||
ផ មានផ្សោតទឹក | សណ្ឋានគួរភ្លឹក | នឹកគួរអនិច្ចា |
ស្រដៀងនឹងមនុស្ស | ឈ្មោះជាមច្ឆា | មិនមែនម្រឹគា |
សូមញាតិប្រណី ។ | ||
ព មានពពែ | ពង្រូលមូរខ្វេរ | ពេលប៉ះពាល់អ្វី |
ដើម្បីការពារ | គ្រាមានគ្រោះភ័យ | ពង្រូលលកលៃ |
ច្នៃឥតភ្លេចភ្លឹក ។ | ||
ភ មានតែភេ | មុជហែលហូរហែ | ហើបក្បែរមាត់ទឹក |
មិនថាយប់ថ្ងៃ | ឬក៏ល្ងាចព្រឹក | មិនស្រពន់ស្ពឹក |
ជួនទឹកជួនគោក ។ | ||
ម មានរមាំង | រមាសកុយដាំង | ស្រដៀងនឹងជ្រូក |
តែមានដុះកុយ | ឆ្ងុយនៅពីមុខ | ពោះធំទ្រយុក |
ស្បែកគ្រើមក្រាសក្រៃ ។ | ||
យ យក្ខយឹតអស់ | មិនមានសល់សោះ | ព្រោះយក្ខអប្រិយ |
យឹតមិនមើលមុខ | យឹតយកឈ្នះដៃ | យឹតសព្វយប់ថ្ងៃ |
យឹតឥតប្រណី ។ | ||
រ មានរញី | រមាសពាសទី | រមាំងរាជសី |
ឥឡូវរាវរោយ | សូមញាតិប្រុសស្រី | មេត្តាប្រណី |
ជួយថែរក្សា ។ | ||
ល ឮមានលា | គេប្រើពួកវា | គួរឱ្យអនិច្ចា |
ដឹកអូសទំនិញ | ពេញលើបិដ្ឋា | កម្រមួយណា |
បានរួចខ្លួនឡើយ ។ | ||
វ ដូចជាវាក់ | វីរវរគេទាក់ | វាវាត់អស់ហើយ |
បានជាវង្វេង | ព្រាត់កោះព្រាត់ត្រើយ | រកមិនឃើញឡើយ |
ឬមួយមិនមាន ។ | ||
ស មានសត្វសេះ | សំពោចស្វាក្រិស | ស្វាព្រាហ្មណ៍ស្វាហ៊ាន |
សិង្ហតោរាជសីហ | ព្រៃស្រុកក៏មាន | ស្វារាប់សិបលាន |
មានសព្វទីឋាន ។ | ||
ហ ហាក់ហិនអស់ | នឹកគួរស្រណោះ | ដល់រឿងបុរាណ |
ព្រះរាមព្រះលក្ខណ៍ | សេដាកល្យាណ | មានហនុមាន |
ក្លាហានចំណាប់ ។ | ||
ឡ មិនមានឡើយ | សួរសព្វឋានហើយ | ចម្លើយឆ្លើយប្រាប់ |
ថាមិនដែលឮ | មានរស់ឬស្លាប់ | ឬមានក្នុងច្បាប់ |
ក្បួនណាមួយសោះ ។ | ||
អ ឮមានអូត | អង់អាចរហូត | តែដូចចន្លោះ |
នៅក្នុងស្រុកយើង | មិនដែលឃើញសោះ | បានឮត្រឹមឈ្មោះ |
រស់ដល់សព្វថ្ងៃ ។ | ||
រៀបរាប់ម្រឹគា | រាយតាមអក្ខរា | ចារជូនខ្លីៗ |
បើមានខុសឆ្គង | សូមទានប្រណី | សូមចប់សេចក្តី |
ប៉ុណ្ណេះឯងហោង ៕ |
Footnotes
១- សូមបញ្ជាក់ថាៈ ឈ្មោះសត្វដែលមាននៅក្នុងអត្ថបទកំណាព្យនេះ មិនមែនសុទ្ធតែម្រឹគីម្រឹគាទាំងអស់នោះទេ, សូមមេត្តាអភ័យទោសផង!
២- ណូ មានន័យថា មិនមែន
និពន្ធដោយៈ ព្រះបវរសត្ថា កៅ ពុទ្ធា ជោតញ្ញាណោ
វត្តខេមររតនារាម, ថ្ងៃទី១០ ខែសីហា ឆ្នាំ២០០៩
🔸Last Updated កំណែចុងក្រោយ on August 9, 2024